~ক্ৃষ্ণচূ্ড়াৰ হাঁহি~

মছফল চহৰখনত কথাটো বনজুইৰ দৰে বিয়পি পৰিল।এজনে ক'লে," ফটোশ্বপ নেকি?"...আন এগৰাকীৰ মতে,"মুখৰ মাতেই নাইচোন তাইৰ..."

এনেতে সৰু সৰু ল'ৰা-ছোৱালী এজাক তাইৰ ওচৰলৈ দৌৰি আহিল আৰু 'জেউতী বাইদেউ' বুলি তাইক আঁকোৱালি ল'লে।সিঁহতৰ চকুবোৰত জেউতীয়ে এথোপা তৰা দেখা পালে।

সিঁহতৰ লগত কিছু কথা পাতি তাই ঘৰলৈ বুলি খোজ ল'লে।লাহে লাহে এখোজ দুখোজকৈ তাই আগবাঢ়িল।ৰাস্তাৰ দু্য়োকাষে শাৰী শাৰী ক্ৃষ্ণচূ্ড়াৰ ফুল জকমকাই ফুলি আছে।তাইৰ প্ৰতিটো খোজৰ লয়ত লয় মিলাই তাইৰ মনলৈ ৰংমনৰ একোখন ছবি ভাঁহি আহিল।পঢ়াশালিত শিকা এষাৰ কথা জেউতীৰ মনত গুঞ্জৰিত হ'ল....
"আপোন ভালেই জগৎ ভাল...."

এনেতে নতিদূৰৈত এজাক শিশুৰ হাঁহিৰ কাকলি শুনি জেউতীৰ মনত এক শুভ্ৰ পোহৰৰ বন্তি প্ৰজ্বলিত হ'ল।তাই দুচকু জপাই নেদেখাজনক স্মৰণ কৰিলে....
"এজাক কণ-কণ শিশু যেন হাতত একোগছ  বন্তি লৈ আগুৱাই গৈ আছে...পোহৰৰ দেশলৈ..."

                            ****